เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลแม่แฝกใหม่ อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่

ที่ตั้งวัดและหมู่บ้านนั้นแต่เดิมเป็นป่าลึกไม่มีผู้คนอาศัยอยู่มีประชาชนอาศัย อยู่บริเวณแม่น้ำปิงห่างจากวัดเจดีย์แม่ครัวไปทางทิศตะวันตกประมาณ 3 กิโลเมตร ต่อมาได้มีผู้คนเข้ามาบุกเบิกป่าเป็นที่อยู่อาศัยและที่ทํากิน และได้พบซากสิ่งของต่าง ๆ เช่น ฐานวิหาร และองค์เจดีย์เป็นต้น เป็นที่ธรณีสงฆ์ในปัจจุบัน ห่างจากวัดไปทางทิศตะวันออกประมาณ 500 เมตร ต่อมามีการขุดฐานเจดีย์ ได้พบพระพุทธรูปและพระเครื่องต่าง ๆ จํานวนมาก (ได้หายไประหว่างปฏิสังขรณ์) ชาวบ้านได้ช่วยกัน บูรณะปฏิสังขรณ์องค์เจดีย์ และได้สร้างกุฏิ และศาลาบําเพ็ญบุญ โดยได้นิมนต์พระมาจําพรรษาเมื่อ พ.ศ. 2477 โดยเรียกชื่อวัดว่า วัดตึงงาม ตามชื่อของต้นไม้ต้นหนึ่ง ซึ่งมีลําต้นและกิ่งก้านสาขา ตลอดถึงใบขึ้นอย่างเป็้นระเบียบ แต่ภายหลังต้นตึงต้นนั้นก็ตายไป รอบวัดยังพบก้อนอิฐดินเผาขนาดใหญ่ก่อเป็นรูปคล้ายโกฏิอัฐิเรียกว่า "กู่เบี้ย"

เหตุที่ชื่อว่า "วัดเจดีย์แม่ครัว" เพราะเป็นสถานที่พักของแม่ครัวที่ทําอาหารเลี้ยงผู้ที่มาขุดคลองในสมัยนั้นซึ่งห่างจากองค์เจดีย์มาทางทิศตะวันตก 200 เมตร ต่อมาเมื่อ พ.ศ. 2491 ชาวบ้านเห็นว่าที่ตั้งของวัดเดิมนั้น การเดินทางไปทําบุญลําบาก จึงได้ย้ายวัดมาสร้างในที่ดินของสหกรณ์ซึ่งอยู่ติดกับเขตทางหลวง ย้ายมาทางทิศตะวันตก 500 เมตร มีการรื้อสิ่งก่อสร้างมาสร้างวัดใหม่ และคงค้างแต่องค์เจดีย์ไว้ ซึ่งเป็นที่ธรณีสงฆ์ในปัจจุบัน

วัดเจดีย์แม่ครัวตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2477 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2552